Untitled (02/15/2015)

Sadyang may mag pagkakataon nga naman talaga sa buhay ng tao na dapat kang magtiis, umintindi, at intindihin. Pero sa pagkakataon ko ata, nagtitiis na nga ako, umiintindi pa ako pero hindi naman ako iniintindi. Saklap ng readers. Alam ko din na may ibang taong naghahanap ng kung anong balita tungkol sa akin sa blog ko na ito. Mga taong humahanap ng butas upang sirain ako. Sorry po kayo, kahit iprint screen niyo pa po yung mga nilalagay ko dito. WALA PO AKONG PAKELAM! Buhay ko naman ito ee.. so what?