Entry (12/03/2015)

Ilang araw na mula ng magsimula yung pasukan, masasabi konna okay na ako ngayong semester na ito. Una sa lahat, wala yung mga taong hindi naman talaga importante sa buhay ko pero walang ginawa kundi hatakin ako pababa. Wala na ding plastiks, haters, at insecures. Masaya pala yung wala ka ng iniintindi, kasi kung alam niyo lang ang tagal ko nagtiis. Alam niyo naman na ayaw ko makipag-away diba? Hindi ako palengkera, walang pinag-aralan para patulan yung mga taong yon. Hindi din ako plastik, dahil una sa lahat alam nilang ayaw ko sa kanila, na hindi ko sila gusto maging kaibigan. Lets move on na nga.

Iba-ibang course ang mga kaklase ko ngayon, bakit? Trip ko lang maiba naman. Seryoso, ayaw ko ng may kumakausap ng kumakausap sa akin sa klase lalo na kung di naman kami close. Gusto ko lang makapag-aral ng tahimik. Gusto ko na makaalis sa TUP, hindi naman masama na umiwas ka sa mga taong kilala mo na. Pero napansin konkasi mas nakakapag-focus ako kapag wala akong ganoon kakilala sa klase, kasi ibig sabihin kaya kong pumasa ng walang inaasahan. Ayoko naman umasa ng umasa sa iba, paano nalang kapag nag-exam na ako pag lumipat na ako ng school, edi nganga ako. Hayss buhay nga naman.

Basta kaya ko ito. AKO PA BA! Marami pang araw.